همان گونه که در مطالب قبلی به برخی از آسیب های اجتماعی اشاره کردم در این مطلب می خواهم به ادامه آن بپردازم ..
آسیب های اجتماعی:
1:استعمار:امروزه استعمار به معنای نفوذ و دخالت کشورهای زورمند در کشورهای ناتوان به بهانه آبادی و سازندگی است.ولی معمولاً استعمار در جستجوی به تاراج بردن دارایی کشورهای دیگر بوده‌است.همان گونه که خداوند در باره روش فروعون برای به استعمار کشیدن مردم کشورش این گونه می فرماید:
فرعون قوم خود را سبک شمرد،در نتیجه از او اطاعت کردند آنان قومى فاسق بودند«1»
اصولا راه و رسم همه حکومت هاى جبار و فاسد این است که براى ادامه خودکامگى باید مردم را در سطح پائینى از فکر و اندیشه نگهدارند،و با انواع وسائل آن ها را تحمیق کنند،آنها را در یک حال بی خبرى از واقعیت ها فرو برند و ارزش هاى دروغین را جانشین ارزش هاى راستین کنند،و دائما آن ها را نسبت به واقعیت ها شستشوى مغزى دهند.
چرا که بیدار شدن ملت ها و آگاهى و رشد فکرى ملت ها،بزرگترین دشمن حکومت هاى خودکامه و شیطانى است که با تمام قوا با آن مبارزه مى‏ کند.امروز با استفاده از وسائل ارتباط جمعى، مطبوعات،فرستنده ‏هاى رادیو تلویزیونى،و انواع فیلم ها،و حتى ورزش در شکل انحرافى،و ابداع انواع مدهاى مسخره،به استخفاف عقول ملت ها مى‏ پردازند،تا در بی خبرى کامل فرو روند و از آن ها اطاعت کنند،در این جا است که وظیفه عالمان و دلسوزان سنگین تر خواهد شد ..
2:ارتجاع و فرد پرستی:ارتجاع در مفهوم سیاسی به معنای مخالفت با پیشرفت و تحول در بنیادهای اجتماعی،اقتصادی،سیاسی و یا روابط اجتماعی،اقتصادی،سیاسی موجود می‌باشد. همچنین خواهان «خنثی شدن» این‌گونه تحولات و «بازگشت به گذشته» نیز ارتجاع نامیده می‌شود.
برخی از افراد هستند که هنوز به نظام شاهنشاهی علاقه دارند ولذا از هر فرصتی می خواهند نظام را به قبل از انقلاب برگردانند مانند کسانی که در جنگ احد هنوز به بت پرستی علاقه داشتند به محض شنیدن خبر شهادت رسول خدا میدان جنگ را رها کردند و به کوه ها پناهنده شدند و خداوند این گروه را این گونه توبیخ نمود:
محمدفقط فرستاده خداست و پیش از او،فرستادگان دیگرى نیز بودند آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود،شما به عقب برمى‏گردید؟و اسلام را رها کرده به دوران جاهلیّت و کفر بازگشت خواهید نمود؟و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضررى نمى‏زند و خداوند بزودى شاکران و استقامت‏ کنندگان را پاداش خواهد داد«2»مسئله فرد پرستى یکى از بزرگترین خطراتى است که مبارزات هدفى را تهدید مى ‏کند،وابستگى به شخص معین اگر چه پیامبر خاتم باشد مفهومش پایان یافتن کوشش و تلاش براى پیشرفت،به هنگام از دست رفتن آن شخص است و این وابستگى یکى از نشانه‏ هاى بارز عدم رشد اجتماعى است.
خلاصه این که کسانی که می خواهند دوباره نظام سابق روی کار بیاید باید این را بدانند که:آنها که عقب گرد کنند و به دوران کفر و بت پرستى باز گردند تنها به خود زیان مى‏ رسانند نه به خدا زیرا با این عمل نه تنها چرخ هاى سعادت خود را متوقف مى‏ سازند بلکه آن چه را بدست آورده ‏اند نیز به سرعت از دست خواهند داد..همان گونه که خداوند در آیه فوق به آن تصریح کردند
منابع:
1:فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً فاسِقینَ«زخرف آیه 54»
2:وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِکُمْ وَ مَنْ یَنْقَلِبْ عَلى‏ عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرین«آل عمران آیه 144»